Terapia z udziałem naszych czworonożnych przyjaciół staje się coraz bardziej popularna. Kontakt z psem daje poczucie bezpieczeństwa i ukojenia, pozwala odnaleźć radość życia i wewnętrzny spokój. Jego bezwarunkowa miłość działa terapeutycznie na człowieka, wpływając na jego sposób postrzegania świata. Psiaki pomagają zarówno w walce z chandrą czy depresją jak i wspierają prawidłowy rozwój dzieci cierpiących na autyzm czy inne zaburzenia.
Czym jest Dogoterapia ?
Dogoterapia znana jest od wieków lecz dopiero ostatnimi czasy zaczęła być postrzegana przez środowisko naukowe jako faktyczna forma terapii. Kontakt z psem wpływa szczególnie pozytywnie na psychikę dzieci. Obcowanie z czworonogiem uczy empatii do drugiej osoby, zwiększa wrażliwość oraz sprzyja prawidłowemu rozwojowi emocjonalnemu.
Terapia z psem – dla kogo będzie odpowiednia
Kontakt z psem wpływa niezwykle pozytywnie na psychikę człowieka. Wynika to między innymi z bezwarunkowej akceptacji ze strony zwierzaka, który niweluje uczucie samotności czy odrzucenia. Psiaki pomagają głównie ludziom, którzy borykają się z problemami na tle psychicznym, ale nie tylko. Doskonale radzą sobie w wspieraniu prawidłowego rozwoju dzieci oraz próbie zrozumienia otaczającego świata.
Dogoterapia w głównej mierze skupia się na stymulacji zmysłów i wytworzenia poczucia bezpieczeństwa u podopiecznych. Podczas terapii z psiakami pobudza i rozwija się zmysł wzroku, słuchu, dotyku. Ćwiczenia z czworonogiem mają na celu wzmocnić koncentrację i sprawność ruchową oraz poprawną aktywność fizyczną. Ponadto Dogoterapia ma za zadanie oswajać człowieka z otaczającym światem, uczyć go odpowiedzialności, empatii, obcowania z drugą osobą. Warto wspomnieć, że terapia polegająca na stałym kontakcie z psem bardzo dobrze sprawdza się przy rozwijaniu mowy u dzieci z trudnościami z wysławianiem się.
Terapia, której podstawą jest kontakt z psem polecana jest szczególnie dzieciom z autyzmem oraz zespołem downa, porażeniem mózgowym oraz ogólną niepełnosprawnością umysłową. Dogoterapię zaleca się również osobom cierpiącym na schizofrenię, cukrzycę, a także epilepsję. U osób starszych, chorujących na Alzheimera kontakt z psem pozwala wzmocnić poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji umysłowej. To tylko część chorób, które dzięki wsparciu w postaci dogoterapii mogą być mniej uciążliwej dla człowieka w codziennym życiu. Należy jednak pamiętać, że jest to rodzaj terapii, która ma przede wszystkim na celu wsparcie psychiki pacjenta.
Dogoterapia krok po kroku
Program terapii zazwyczaj ustalany jest indywidualnie dla każdego pacjenta. Dzieje się tak ponieważ nawet tą samą chorobę na tle psychicznym każdy człowiek przechodzi w swój własny sposób. Próba ujednolicania podejścia do pacjenta mogłaby okazać się mniej efektywna. Przed rozpoczęciem dogoterapii podopieczni ze swoimi opiekunami spotykają się z prowadzącymi terapię aby wspólnie omówić plan zajęć dla pacjenta.
Dogoterapia dzielona jest na 3 główne rodzaje:
- Spotkania z psem (Animal Assisted Activities)
Podstawą tych zajęć jest tworzenie relacji między pacjentem, a psem. Poprzez kontakt z czworonogiem podopieczny rozwija swoją emocjonalność. Uczy się obcowania z psiakiem, odpowiedzialności wobec niego i empatii. Satysfakcja czerpana z budowania kontaktu z psem wpływa pozytywnie na jego psychikę, sposób myślenia i postrzegania świata.
- Edukacja z psem (Animal Assisted Education)
Zajęcia te mają na celu aktywizację dzieci i zmotywowanie ich do nauki i chętniejszego przyswajania wiedzy. Najczęściej ćwiczenia te organizowane są na terenie przedszkoli oraz szkół. Dzieci poprzez zajęcia w towarzystwie psiaków efektywniej przyjmują wiedzę przekazywaną przez nauczycieli oraz chętniej się uczą.
- Rehabilitacja z psem – (Animal Assisted Therapy)
Ten rodzaj terapii polega na wspieraniu rehabilitacji poprzez kontakt z psem. Pacjent cierpiący na konkretną niepełnosprawność w zakresie ruchowym po konsultacji ze specjalistą wykonuje ćwiczenia wspierające dotychczasowy program leczenia. Rehabilitacja w towarzystwie czworonoga pobudza i aktywizuje i do działania w inny sposób niż tradycyjne ćwiczenia z rehabilitantem.
Skuteczność dogoterapii zależy od wielu czynników i nigdy nie będziemy w stanie w pełni przewidzieć jej ostatecznych efektów. Czas stanowi tutaj ogromnie ważną rolę, tak jak w przypadku każdej innej terapii. Systematyczne ćwiczenia i sumienne podejście do sprawy jest kluczowe dla pozytywnych efektów leczenia.
Początek dogoterapii zazwyczaj stanowi najtrudniejszą fazę całej terapii. Pierwszy kontakt z psem często bywa szokiem dla podopiecznych dlatego w żadnym wypadku nie można zmuszać pacjentów do natychmiastowej akceptacji czworonoga. Terapeuci po przeprowadzeniu szeregu rozmów z opiekunami pacjenta starają się dobrać odpowiedniego psiaka, co w wielu przypadkach jest kluczowe dla całej terapii. Zdarza się, że dla dobra powodzenia terapii prowadzący decyduje o zmianie czworonoga.
Jeśli pacjentowi ciężko jest nawiązać kontakt z psem w żadnym wypadku nie należy go do tego zmuszać. Należy pamiętać, że psiaki mają swój własny charakter i osobowość. Może zdarzyć się że uosobienie psa i pacjenta będzie zbyt różne, stanowiąc blokadę dla powodzenia terapii.
Efekty dogoterapii widoczne są po około dwóch miesiącach, jednakże jest to bardzo szacunkowy wynik. Terapia z psem jest specyficznym sposobem walki z problemami na tle psychicznym i fizycznym. Ostateczne rezultaty są trudne do oceniania przed rozpoczęciem zajęć. Decydując się na dogoterapię należy mieć na uwadze, że jest to terapia wymagająca dużej ilości czasu, cierpliwości, a co za tym idzie motywacji i samozaparcia.
Jaki jest pies terapeuta
Wybór psa, który będzie brał udział w dogoterapii jest nieprzypadkowy. Przede wszystkim pod uwagę brane jest uosobienie i charakter wybranej rasy psa. Ważnym jest, aby psiak był chętny i dobrze nastawiony do współpracy z człowiekiem. Wybór pada na rasy, które łatwo i szybko się uczą, są inteligentne i bystre. Ważnym jest jednak również, aby psiak był łagodny, wzbudzał sympatię i zaufanie ze strony pacjenta. Najczęściej wybieraną rasą psa do uczestnictwa w dogoterapii jest Golden Retrivier, a także Labrador Retrivier. Ich cechy doskonale sprawdzają się w przeprowadzaniu przynoszącej rezultaty dogoterapii.
Psiak biorący udział w dogoterapii przechodzi uprzednio szereg niezbędnych szkoleń. Uczy się poprawnych norm i zachowań społecznych. Poznaje prawidłowe wzorce postępowania w sytuacjach życia codziennego. Ponadto, aby cała terapia przebiegała dobrze psiak musi czerpać z niej radość. Przymusowe uczestnictwo w dogoterapii jest dla psa krzywdzące i w żadnym wypadku nie powinno mieć miejsca.
Dogoterapia, a oczekiwane efekty
Celem dogoterapii jest wpływanie na prawidłowe działanie i rozwijanie świadomości samego siebie. Pacjenci poprzez pracę z psem uczą się socjalizacji, budowania relacji i odpowiedzialności za drugą osobę. Rozwijają tym samym swoje umiejętności interpersonalne i sposób postrzegania świata. Dla wielu pacjentów zmiany w tych obszarach osobowości wymaga intensywnej i ciężkiej pracy, opartej na szeregu regularnych ćwiczeń.
Codzienne obcowanie z psem wpływa pozytywnie na życie każdego człowieka. Pozwala otworzyć się na drugą osobę, nauczyć zaufania i budowania silnych relacji międzyludzkich.
Psiak w domu to szczęście i bezwarunkowa miłość ze strony puchatego pupila!
